Życie Pi (2012), czyli walka o przetrwanie

tytuł oryginalny: Life of Pi

reżyseria: Ang Lee

scenariusz: David Magee

muzyka: Mychael Danna

produkcja: Chiny, USA

gatunek: dramat, przygodowy

Postanowiłam spojrzeć na „Życie Pi” z nieco innej perspektywy. Zapewne nie tylko mnie zdziwiła informacja o aż 11 nominacjach do Oscara, którymi została odznaczona ta produkcja. Z tej okazji moją recenzję podzieliłam na kilkanaście kategorii.

Pi Patel jest synem właściciela zoo. Mieszka wraz rodzicami i bratem w Indiach. Wkrótce rodzina postanawia przenieść się do Kanady. W trakcie podróży morskiej pojawia się groźny sztorm i statek tonie. Pi ratuje się w niewielkiej szalupie. Znajduje się na środku Oceanu Spokojnego w towarzystwie hieny, orangutana, zebry i tygrysa bengalskiego o imieniu Richard Parker. Rozpoczyna się walka o przetrwanie.

Nominacja do Oscara: najlepszy film

„Życie Pi” to film, którego piękno przyćmiło treść. - myślę, że nie potrafiłabym tak zgrabnie podsumować opinii, jak zrobiła to moja przyjaciółka.

To jedno ze słabszych dzieł, jakie ostatnio widziałam. Mimo iż opowiada niezwykłą historię, nie porywa. Chwilami nudzi i niestety nie skłania do refleksji. Zachwyca za to stroną wizualną i oczarowuje piękną muzyką. 

Nominacja do Oscara: najlepszy reżyser, Ang Lee

Ang Lee, reżyser takich filmów jak „Tajemnica Brokeback Mountain”, czy „Rozważna i romantyczna”, nie przekonał mnie „Życiem Pi”. Same obrazy są wspaniałe, ale historia mnie nie ujęła. Szkoda, że to nie wystarczy, aby udźwignąć ciężar całej produkcji.

Nominacja do Oscara: najlepszy scenariusz adaptowany, David Magee

Scenariusz to moim zdaniem najsłabsza strona tego filmu. Dorosły już Piscine „Pi” Patel opowiada historię swojego życia dziennikarzowi. Jego sposób narracji nie przypadł mi do gustu. Często w tle słychać jego głos, który komentuje wydarzenia, pozbawiając w ten sposób widza możliwości własnych interpretacji. Początkowe sceny w Indiach wydają się całkiem intersujące i barwne. Od momentu katastrofy statku, akcja zwalnia tempa. Podróż Pi na szalupie okazuje się nudna i niezbyt wciągająca. Podobał mi się wątek oswajania tygrysa bengalskiego. Na minus oceniam również banalne dialogi.

Głównego bohatera nie darzę specjalną sympatią, tym bardziej grających go aktorów, którzy nie popisali się. Mam wrażenie, że za mało pokazali burzliwe emocje, które niewątpliwie targały Pi.

Nominacja do Oscara: najlepsza muzyka oryginalna, Mychael Danna

Muzyka jest jednym z niewielu elementów „Życia Pi”, które zrobiły na mnie pozytywne wrażenie. Wydaje się lekka, przyjemna i wręcz bajkowa. Stanowi piękne tło dla kolorowych krajobrazów. Mychael Danna spisał się znakomicie. 

Nominacja do Oscara: najlepsza piosenka 

Utwór „Pi’s Lullaby” Bombay Jayashri jest naprawdę wyjątkowy. Wspaniale się go słucha, szczególnie przyglądając się pięknym zdjęciom na ekranie. Jednak nic nie przekona mnie, że statuetka w tej kategorii nie należy się Adele. „Skyfall” to genialna piosenka, nagrodzona już niedawno Złotym Globem.

Nominacja do Oscara: najlepsza scenografia, Anna Pinnock i David Gropman

Na bardzo dobrą scenografię zwróciłam uwagę głównie na początku tego dzieła. Sceny rozgrywające się w Indiach, zostały kolorowo i realistycznie ukazane. Sama łódź, czy też wyspa surykatek została przedstawiona w niesamowity i ciekawy sposób.

Nominacja do Oscara: najlepsze efekty specjalne

Efekty specjalne są naprawdę na bardzo wysokim poziomie. To chyba najlepszy element tego filmu. Twórcy udowadniają, że nowoczesne technologie mogą zdziałać cuda. Tygrys bengalski wykreowany komputerowo zadziwia, mimo że chwilami nie wygląda zbyt realistycznie. Pi podczas swojej morskiej podróży i my jako widzowie jesteśmy świadkami cudownego spektaklu barw i odcieni. Trzeba to zobaczyć na własne oczy.

Nominacja do Oscara: najlepsze zdjęcia, Claudio Miranda

Wydaje się jakby twórcy starali się zalepić luki w fabule piękną oprawą graficzną. Po część im się to udaje, ponieważ kolorystyka jest urzekająca. Chwilami całość wygląda trochę sztucznie, ale i tak zdjęcia są godne podziwu.

Nominacje do Oscara: najlepszy dźwięk i montaż dźwięku

Już wcześniej podkreślałam zalety soundtracku „Życia Pi”. Bardzo dobry okazał się również sam dźwięk. Nie stał się on jednak tak ważnym środkiem przekazu jak obraz.

Nominacja do Oscara: najlepszy montaż

Film wydał mi się solidnie zrealizowany. Możemy obserwować naprawdę wiele niepospolitych ujęć. Niekiedy patrzymy z góry, z dołu, a nawet przez nienaturalnie czystą taflę morza. Woda służy jako intrygujący sposób na ukazanie niektórych rzeczy poprzez ich odbicie. Widok z góry na łódkę umyślnie przypomina okładkę książki, na której opiera się „Życie Pi”.

Ocena: 5/10