J'adore le cinéma, czyli moje ulubione filmy francuskie

Żandarm z Saint-Tropez /  Le Gendarme de St. Tropez (1964)

„Żandarm z Saint-Tropez” to pierwsza i, moim zdaniem, najlepsza część przygód francuskich policjantów. Głównym źródłem humoru jest oczywiście sam Louis de Funès, nie brakuje także komizmu słownego i sytuacyjnego. Nieudolność, choć ogromna determinacja bohaterów, jest motorem napędowym całej akcji i powoduje wiele zabawnych wydarzeń. Z żandarmem nie można się nudzić ani na chwilę, mimo upływu lat to nadal świeża rozrywka w doskonałym wydaniu.

Wielki Błękit / Le Grand bleu (1988)

„Wielki Błękit” to bardzo pasjonujący i inspirujący film o nurkowaniu. Koledzy od dzieciństwa, Enzo i Jacques powoli, pomimo zaciętej rywalizacji w zawodach, zaprzyjaźniają się. Historia fascynuje, bawi, smuci i wzrusza, sprawia, że seans staje się unikalnym przeżyciem. Bardzo dobrze dobrana obsada wykreowała wiarygodne i charyzmatyczne postacie. Piękne zdjęcia i wyjątkowa muzyka tworzą fantastyczny klimat i oczarowują. Wielka uczta dla oka i ucha. 

Leon Zawodowiec / Léon (1994)

„Leon Zawodowiec” to poruszająca i zajmująca opowieść o przyjaźni płatnego zabójcy i dziewczynki, której cała rodzina zostaje brutalnie zamordowana. Uwagę przykuwa intrygujące i paradoksalne ukazanie głównego bohatera – jego wrażliwość i cichość. Zachwyca genialna gra aktorska Jeana Reno, Gary’ego Oldmana oraz młodziutkiej Natalie Portman. Garść różnorodnych emocji i niezwykłych przeżyć w trakcie seansu gwarantowana.

Amelia / Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain  (2001)

„Amelia” to porywająca i nieszablonowa opowieść, urzekająca zarówno treścią, jak i formą. Życie Amelii to niesamowita i kolorowa przygoda, w której niemal wszystko okazuje się możliwe. Wrodzoną nieśmiałość i skrytość przełamuje, gdy odkrywa miłość swojego życia. Wyraziste i szalone postacie, barwne i niepowtarzalne miejsca, fascynująca, choć nieskomplikowana historia, wyjątkowa muzyka w tle tworzą cudny i magiczny klimat. Zadziwia również urocza Audrey Tatou w roli głównej.

Motyl i skafander / Le Scaphandre et le papillon (2007)

Już sama koncepcja wydaje się genialna – ukazanie świata z perspektywy nagle sparaliżowanego mężczyzny, który może porozumiewać się tylko mrugając. Tym sposobem z pomocą asystentki tworzy i z sukcesem wydaje książkę o swoim życiu. Historia porusza i przejmuje, zadziwia swoją autentycznością i daje dużo do myślenia. Film okazuje się także wyśmienicie zrealizowany – ma fenomenalne zdjęcia i mistrzowski montaż. 

Jeszcze dalej niż północ / Bienvenue chez les Ch’tis (2008)

„Jeszcze dalej niż północ” to bez wątpienia jedna z najlepszych komedii, jakie widziałam. Listonosz zostaje przeniesiony na okrytą złą sławą północ Francji, pobyt okazuje się przyjemną ucieczką od dawnego życia. Błyskotliwy humor, lekki absurd i zdecydowane łamanie stereotypów są nieodłącznymi elementami tej produkcji. Historia zaskakuje i bawi, aktorzy spisują się na medal, a w tle można podziwiać małomiasteczkowe krajobrazy.

Nietykalni / Intouchables (2011) 

„Nietykalni” czyli fenomen 2011 roku, historia sparaliżowanego bogacza i jego ciemnoskórego opiekuna. Najpiękniejsze jest to, że pomimo wyraźnych różnic pochodzenia, charakteru i zainteresowań Philippe i Driss świetnie się ze sobą dogadują i tworzy się pomiędzy nimi silna więź. Wciągający i wiarygodny scenariusz, duża dawka inteligentnego humoru, wspaniała gra aktorska i znakomita ścieżka dźwiękowa sprawiają, że seans to po prostu czysta przyjemność.